Wisset dir was Schtuibiessa sind?
Hand dir no die Tierle im Grind?
Sunscht will i ’s uib sage:
Es hot’s tu mit em Mage.
Ludwig hot es mir uimol vrzellt -
Doch vu voana agfocht, so daß es uib gfellt.
Ludwig isch isa Ludwig gwea,
I de Schnura hobba da Freaßtabak gsea,
Manchmol drecket, daß d’ Omi hot gschimpft,
Abr bum Sexeseachzge meischtens mea Trimpf.
Zu Ludwige Wies - ma seit „Nennars Hang” -
Isch dr Weag üegange - fr ihs ziemle lang.
Mit „ihs” muin i Albert und Ferien drzüe.
Dr Vattr hot gseit: „Gend zu Ludwig und lend ihs in Rüeh!
Güet - Albert und i händ ghoibet it schleacht.
Gworbet und gschochet - fr beid Schinda reacht.
Und i jedar Schinde - mir arme Trepf
Des Hoi ninggschtompfed mit blüetige Kepf.
Was zum tu gwea isch, des hembr tong,
Und ihs nochat Zit bi dr Broatzit glong.
Durscht hon i ghett voar Schwitze, nuits geasse,
Mi lieber a Ludwige Bächle higseasse.
Do seit Ludwig zu mir: „Max, do lüeg grad ning,
letz sind schu wiedr Schtuibiessa dinn.
A so a Tierle, wo Schtui biesse ka,
Grieft öü die schterkschte Magewänd a!”<
Do hot es br grüset, kuin Durscht mea ghett.
Und huim zu de Eltre und inge is Bett.
Am nächschte Tag - noch vielem Trohme -
Hon i zu Ludwig - an Tee mitgnome.